Fostering the desire to acquire knowledge is an integral part of your everyday life. It is imprinted on your lifestyle, behavior, culture and of course in your library. As a modest person, I think you have no intention to show off your books by storing them on shelves.
Now, I'm getting slowly in today΄s subject. Those who read are also collectors, book collectors. They go to buy a book leaving the bookstore by taking one or two books more. Among other reasons, this may happen due to a good book synopsis for example or a good previous relationship with the author. It is also very common to keep a gift book to read it in the near future, which is never done. As a result the library is filled with unread purchases.
I use to have the same kind of issue i.e. when I go to a bookstore to buy the book I have in mind, cannot resist in picking up a new book. I might even take it one step further when I buy a book written by an author I am inclined to avoid, challenging me, by this way, to change my mind. Unfortunately I never make it to the end.
Do not rush to judge it negatively. Let me remind you the words of author Edward Newton for all the unread pages of books: “Even when reading is impossible, the presence of books acquired produces such an ecstasy that the buying of more books than one can read is nothing less than the soul reaching towards infinity…”
Serfing to internet, I found the Japanese term "Tsundoku" which means buy reading material and never read it.
The statistician and writer, Nassim Nicholas Talebin in his book, "The Black Swan", referring to Umberto Ecco (a well-known book holder who admits that most of his books have not been read), is talking about “anti-libraries”. It specifically states that:
“He is the owner of a large personal library and separates visitors into two categories: those who react with “Wow! Signore, professore dottore Eco, what a library you have! How many of these books have you read?” and the others - a very small minority - who get the point that a private library is not an ego-boosting appendage but a research tool”….. Let us call this collection of unread books an anti-library.”
So “anti-library” does not mean weakness but rather a perspective for reading in the near future. A reminder of the knowledge that is about to follow.
A library according to Taleb is a "research tool" and an excavation I would say.
You may discover a book that you have already read and reread once again under other circumstances, that is, quieter, less oppressed, in a better emotional state, or in a more mature age. Re-reading a book may give you the chance of insisting on details that give a new meaning. Quantum Library is the term referring to books that you revisit.
I have the example of Patrick Suskind's book "The Perfume". To be honest, the first time I read it, I didn’t like it. But the enthusiasm for that book of my best friend put me in the process of re-reading it and I really loved it.
In other words, reading a book is a wonderful experience. If you buy it or accept it as a gift, keep it in your collection for the choice you made or made by loved ones. You never know. Maybe this sweet reading curiosity encourages you to open up its pages. Remember that it doesn't get better than a book and a cup of coffee.
Related links:
H πρόκληση της Αντι-βιβλιοθήκης
H γνώση, έχω την εντύπωση, δεν σχετίζεται πάντα με κάποιον που ξημεροβραδιάζεται σε μία βιβλιοθήκη ή που σε μία κουβέντα θα αρχίσει να «πετάει» βαρύγδουμπα ονόματα συγγραφέων προκειμένου να εντυπωσιάσει. Το διάβασμα και η αγάπη για το βιβλίο θα πρέπει να σε κάνει μετριόφρων αλλιώς παει, το έχασες το παιχνίδι.
Οι γνώσεις είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς σου. Αποτυπώνονται στον τρόπο ζωής σου, στη συμπεριφορά ,στην κουλτούρα και στη βιβλιοθήκη σου. Ως μετριόφρων λοιπόν, δεν έχεις την πρόθεση φαντάζομαι να κάνεις επίδειξη των βιβλίων σου στοιβάζοντάς τα σε ράφια. Πολύ απλά η βιβλιοθήκη στο σπίτι ή στο γραφείο βρίσκεται σε δημόσια θέα.
Τώρα μπαίνω σιγά σιγά στο θέμα μου. Όσοι λοιπόν διαβάζουν είναι και συλλέκτες. Συλλέγουν γνώσεις, συλλέγουν και βιβλία. Πολλές φορές, πηγαίνοντας να αγοράσουν ένα βιβλίο φεύγουν με κανα-δυο παραπάνω. Αυτό μπορεί να συμβαίνει είτε γιατί το οπισθόφυλλο τους τράβηξε το ενδιαφέρον διαβάζοντας το θέμα είτε γιατί τους είναι αγαπητός ο συγγραφέας για παράδειγμα. Σύνηθες επίσης, να κρατούν ένα βιβλίο-δώρο για να το διαβάσουν στο προσεχές μέλλον, το οποίο δεν γίνεται ποτέ. Αποτέλεσμα; Να συσσωρεύονται αδιάβαστα βιβλία στη βιβλιοθήκη.
Εγώ για παράδειγμα όταν πάω στο βιβλιοπωλείο, παίρνω το βιβλίο που έχω υπ’ όψιν μου αλλά βλέποντας και κάποιο άλλο να με κοιτάει με παράπονο το παίρνω κι αυτό. Άσε που έχω και την ιδιορρυθμία να θέλω να διαβάζω βιβλία συγγραφέων που δεν είναι και τόσο του γούστου μου μη θέλοντας να τους αδικήσω. Λέω «μπορεί αυτό να μη μου άρεσε, ίσως διαβάζοντας κάποιο άλλο αλλάξω γνώμη». Δυστυχώς μένω στην προσπάθεια. Καταλήγω με βιβλία αδιάβαστα ή έστω μισοδιαβασμένα αφου δεν κατάφερα να τα φέρω εις πέρας.
Μη βιαστείς να το κρίνεις αρνητικά. Να σου θυμίσω τα λόγια του συγγραφέα Ε. Edward Newton για όλες τις αδιάβαστες σελίδες βιβλίων: «Ακόμη και όταν η ανάγνωση είναι αδύνατη, η παρουσία των βιβλίων που αποκτήθηκαν παράγει μια τέτοια έκσταση που η αγορά περισσότερων βιβλίων από ότι κάποιος μπορεί να διαβάσει δεν είναι τίποτε λιγότερο από την ψυχή που φτάνει προς το άπειρο…»
Περιπλανόμενη στο διαδίκτυο βρήκα τον ιαπωνικό όρο «Τsundoku». Έχει την έννοια της αγοράς υλικού ανάγνωσης και της συσσώρευσης του.
Ο στατιστικολόγος - συγγραφέας Nassim Nicholas Taleb, επικαλούμενος τον Ουμπέρτο Εκο (γνωστό κάτοχο πάμπολλων βιβλίων, τα περισσότερα από τα οποία όπως ο ίδιος ομολογεί δεν τα έχει διαβάσει), αναφέρεται μέσω του βιβλίου του «The Black Swan» στις «αντι-βιβλιοθήκες». Συγκεκριμένα αναφέρει:
«Είναι ο ιδιοκτήτης μιας μεγάλης προσωπικής βιβλιοθήκης και χωρίζει τους επισκέπτες σε δύο κατηγορίες: αυτούς που αντιδρούν με το "Ουάου! Signore professore dottore Eco, τι βιβλιοθήκη έχετε! Πόσα από αυτά τα βιβλία διαβάσατε;» και οι άλλοι - μια πολύ μικρή μειοψηφία - που καταλαβαίνουν ότι μια ιδιωτική βιβλιοθήκη δεν είναι ένα βοηθητικό εργαλείο που ενισχύει το εγώ αλλά ένα ερευνητικό εργαλείο……. Ας ονομάσουμε αυτή τη συλλογή μη αναγνωσμένων βιβλίων αντι-βιβλιοθήκη».
Άρα η αντι-βιβλιοθήκη δεν δηλώνει αδυναμία αλλά μάλλον προοπτική για διάβασμα στο απώτερο μέλλον. Μία υπενθύμιση για εκείνη τη γνώση που πρόκειται να ακολουθήσει, όπως εγώ τουλάχιστον το αντιλαμβάνομαι.
Μία βιβλιοθήκη σύμφωνα με τον Taleb είναι «εργαλείο έρευνας» αλλά και ανασκαφής, θα έλεγα εγώ.
Μπορεί να ανακαλύψεις ένα βιβλίο που έχεις ήδη διαβάσει και το ξαναδιαβάζεις κάτω από άλλες συνθήκες. Δηλαδή πιο ήρεμος, λιγότερο καταπιεσμένος από το χρόνο, σε καλύτερη συναισθηματική κατάσταση ή και σε μία άλλη ηλικία, πιο ώριμη ίσως. Ξαναδιαβάζοντας ένα βιβλίο επιμένεις στις λεπτομέρειες περισσότερο δίνοντάς του μία άλλη χροιά, ένα άλλο νόημα. Quantum Library είναι ο όρος που αφορά στα βιβλία που έχεις διαβάσει και τα ξαναδιαβάζεις.
Έχω προσωπικό παράδειγμα με το βιβλίο του Πατρικ Ζισκιντ «Το Άρωμα». Όταν το πρωτοδιάβασα δεν μπορώ να πω πως μου άρεσε ιδιαίτερα, μάλλον το πέρασα αδιάφορα. Όμως ο ενθουσιασμός της καλύτερής μου φίλης με έβαλε στη διαδικασία να το ξαναδιαβάσω και το λάτρεψα.
Με άλλα λόγια ένα βιβλίο δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Το αγόρασες ή στο χάρισαν; Κράτησέ το στη συλλογή σου για την επιλογή που έκανες ή που έκαναν για σένα αγαπημένα πρόσωπα. Ποτέ δεν ξέρεις. Είναι αυτή η γλυκιά αναγνωστική περιέργεια που σε παροτρύνει να ανοίξεις τις σελίδες βιβλίων που σε κοιτάνε προκλητικά στη βιβλιοθήκη σου. Μπορεί κάποιο απόγευμα μαζί με τον καφέ σου να ζητήσεις τη συντροφιά του.
Για περισσότερες πληροφορίες ακολούθησε τα παρακάτω links :
