"Στη Διαλεκτική της Αρμονίας"

If you want to take a good dive into Mikis Theodorakis' (famous greek composer) philosophical thoughts, do not hesitate to read the book: “In the dialectic of Harmony”, regarding his discussion with the Rector of the European University of Cyprus, Kostas Gouliamos. I read it recently and I strongly recommend it. 

The two interlocutors attempt to answer questions concerning life through a spiritual, social and cultural approach focused on the concept of Uniqueness. Mikis Theodorakis is talking "about another form of citizenship, focused on the inner world (arts, imagination, creativity)". 

He claims that "science, in order to go forward, has to be divided into dozens of scientific fields, each branch in dozens of other subdivisions..... it would not be an exaggeration to describe those advanced societies, societies of uneducated wise men or wise men without general education". 

And a final phrase: "Today, the dominance of logic in relation to soul, has led to chaos. But I believe that the time of the soul is coming”, defining as soul "the capacity of man to give birth to spiritual works by which he defeats death ".

As a matter of fact, I have the impression that I am following a philosophical conversation in the ancient city of Athens during the period of its spiritual apogee, with a willingness to explore various topics using the Socratic dialectical method (a discussion mode based on the exchange of views of interlocutors through questions and answers). 

I chose some quotes that really touched me and concerned me, so deeply. If you feel the same, do not hesitate to read the book and tell us your opinion.

«Στη διαλεκτική της Αρμονίας» λέγεται το βιβλίο που διάβασα πρόσφατα. Η αλήθεια είναι πως με έκπληξη ανακάλυψα ένα νέο πρόσωπο του Μίκη Θεοδωράκη, πιο φιλοσοφικό, μέσα από τη συζήτησή του με τον πρύτανη του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου, Κώστα Γουλιάμο. Ο λόγος του πρώτου βατός, κατανοητός και μεστός ενώ του δεύτερου περισσότερο πολύπλοκος, τουλάχιστον για εμένα. 

Οι δύο συνομιλητές αναφέρονται στη ζωή μέσα από μία πνευματική, κοινωνική και πολιτιστική προσέγγιση με επίκεντρο την έννοια της Μοναδικότητας. Ο Θεοδωράκης μιλάει «για μία άλλη μορφή ιδιότητας του πολίτη, με επίκεντρο τον εσωτερικό κόσμο (τις τέχνες, τη φαντασία, τη δημιουργικότητα)». 

Ισχυρίζεται πως «για να προοδεύσει η επιστήμη χρειάστηκε να διαιρεθεί σε δεκάδες επιστημονικούς κλάδους, ο κάθε κλάδος σε δεκάδες άλλες υποδιαιρέσεις, έτσι ώστε.....δεν θα ήταν υπερβολή να χαρακτηρίζαμε τις προηγμένες κοινωνίες κοινωνίες αμόρφωτων σοφών ή σοφών χωρίς γενική παιδεία».

Και θα τελειώσω με τη φράση του: «Σήμερα, με την επικράτηση της λογικής επι της ψυχής, οδηγηθήκαμε μπροστά στο χάος. Όμως πιστεύω ότι πλησιάζει η ώρα της ψυχής», ορίζοντας ως ψυχή «την ιδιότητα του ανθρώπου να γεννά πνευματικά έργα χάρη στα οποία νικά το θάνατο». 

Προσωπικά, έχω την εντύπωση πως παρακολουθώ μία φιλοσοφική κουβέντα στην Αγορά της Αρχαίας Αθήνας την περίοδο της πνευματικής της ακμής, με μία διάθεση διαλεύκανσης διαφόρων θεμάτων χρησιμοποιώντας τη Σωκρατική διαλεκτική μέθοδο (τρόπος συζήτησης βασιζόμενος στην ανταλλαγή απόψεων των συνομιλητών μέσω ερωταπαντήσεων).

Διάλεξα κάποια αποσπάσματα που πραγματικά με συγκίνησαν και με προβλημάτισαν. Αν κι εσένα κάπου σε «άγγιξαν» μη διστάσεις να το διαβάσεις και να μας πεις τη γνώμη σου.